Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐας Μητροπούλου

Ανήκει στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, η οποία, από το 1950 που ιδρύθηκε, είναι ο μοναδικός φορέας που μεριμνά για την αποκατάσταση, τη συντήρηση και την προβολή της ελληνικής και παγκόσμιας κινηματογραφικής κληρονομιάς στην Ελλάδα. Φέρει το όνομα της ιδρύτριας της Ταινιοθήκης και στεγάζεται σε ένα από τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια του κέντρου της Αθήνας (Κανάρη 1, Κολωνάκι), το οποίο χτίστηκε το 1860 σε σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ, και ήταν αρχικά το γραφείο και η κατοικία του πρωθυπουργού του νεοσύστατου ελληνικού κράτους Επαμεινώνδα Δεληγιώργη. Μετά τις ζημιές που υπέστη το κτίριο από φωτιά το 1997 και από το σεισμό του 1999 μόνο ένα πολύ μικρό δείγμα των θησαυρών που έχει στην κατοχή της η Ταινιοθήκη εκτίθεται στο ισόγειο. Η πρώτη από τις τέσσερις ενότητες εκθεμάτων του μουσείου αφορά την προϊστορία του κινηματογράφου, την προσπάθεια δηλαδή του ανθρώπου να καταγράψει και να αναπαραγάγει την κίνηση. Με πλούσιο εποπτικό υλικό αναπαριστώνται, μεταξύ άλλων, τα παιχνίδια με τις σκιές και οι βραχογραφίες των ζώων με τα πολλά πόδια που ζωγράφιζαν οι άνθρωποι των σπηλαίων, καθώς και τα παιχνίδια με την κίνηση της φλόγας. Τη δεύτερη ενότητα αποτελούν πρωτότυπες μηχανικές κατασκευές που χρησιμοποιήθηκαν από το 17ο έως το τέλος του 18ου αι. για την αναπαραγωγή της κίνησης, όπως ζωοτρόπια, μαγικοί φανοί, φενακιστοσκόπια, πραξινοσκόπια και γυροσκόπια. Oι πρώτες απόπειρες φωτογράφησης, οι φωτεινές δέσμες και οι φωτογραφικοί φακοί, το κινηματογραφικό φιλμ και οι ιδιότητές του, καθώς και οι πρώτες λήψεις των Γάλλων εφευρετών του κινηματογράφου, αδελφών Λιμιέρ, είναι μερικά δείγματα από την τρίτη ενότητα εκθεμάτων, που αφηγείται τη γέννηση του σύγχρονου κινηματογράφου. Τέλος, η πιο πλούσια ενότητα εκθεμάτων αφορά την ενηλικίωση της έβδομης τέχνης και περιλαμβάνει μηχανές λήψεως και προβολής που χρονολογούνται από το 1910 έως το 1970, εμφανιστήρια των φιλμ, μηχανήματα ανατύπωσης, φωνοληπτικά μηχανήματα, μονταζιέρες και μία μεγάλη σειρά εργαλείων που χρησιμοποιούνταν σε διάφορες φάσεις της τεχνικής επεξεργασίας των ταινιών. Η επικείμενη μεταφορά της Ταινιοθήκης στο κτίριο του παλαιού κινηματογράφου «Λαΐς», το οποίο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο, στη συμβολή των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου και Ιεράς Oδού στο Μεταξουργείο, θα επιτρέψει την έκθεση ενός μεγαλύτερου μέρους της συλλογής του μουσείου, καθώς και μέρους του πλουσιότατου αρχείου που διαθέτει. Αυτό το αρχείο αποτελείται από περίπου 4.000 κόπιες ελληνικών και ξένων ταινιών, 900 ντοκιμαντέρ, 5.000 αφίσες ελληνικών ταινιών, 20.000 φωτογραφίες, 2.000 κασέτες βίντεο, 100 σενάρια και, τέλος, κοστούμια και σκηνικά ελληνικών ταινιών. Η πλουσιότατη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συλλογή κινηματογραφικών ταινιών του αρχείου αποτελεί ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών για ένα ευρύ κύκλο ερευνητών, που αξιοποιούν το πολυσημικό κινηματογραφικό προϊόν για τεκμηρίωση των ερευνών τους. Η πρόσβαση είναι δυνατή είτε με άμεση προβολή του κινηματογραφικού υλικού είτε με βιντεοπροβολή στον ειδικό χώρο που λειτουργεί στην Ταινιοθήκη. Η Ταινιοθήκη διοργανώνει και εκπαιδευτικά προγράμματα, που απευθύνονται σε μαθητές και σπουδαστές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Αυτά τα προγράμματα έχουν σαν σκοπό την ενημέρωση των παιδιών και των εφήβων σχετικά με την εξέλιξη της τέχνης του κινηματογράφου και την εξοικείωσή τους με αυτό που αποκαλείται «κινηματογραφικό φαινόμενο». Χειροκίνητη μηχανή (1900) Hermann (Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου). Προβολέας γυάλινων φωτογραφιών (Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου). Μερική άποψη αίθουσας του Μουσείου Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου. Εξωτερική άποψη του Μουσείου Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου. Οι μηχανές λήψεις και προβολής που διαθέτει στη συλλογή του τo Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου καλύπτουν την περίοδο από το 1910 έως το 1970. Μηχανή προβολής του 1920 (Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου). Ζωτρόπιο Horner του 1834 (Μουσείο Κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου).